-
1 musikalisch
musikalisch, I) die Musik betreffend: musicus (μουσικώς). – aptatus ad usum canendi (zum Musizieren eingerichtet, z.B. Instrument, organum). – modulatus (gehörig abgemessen. melodisch, z.B. sonus). – II) der Musik kundig: musicus (μουσικός) od. umschr. artis musicae peritus (der Musikpraktisch kundig). – musicis eruditus (in der Musik unterrichtet). – ad rem musicam facili ingenio ac libenti (der gern Musik treibt). – pronus ad musicen (der für Musik Neigung hat). – musices studiosus (der sich mit Musik beschäftigt). – in cantu exercitatus (in der Musik, bes. im Saitenspiel Fertigkeit besitzend). – ein m. Gehör haben, im Zshg. durch aures eruditas oder aures teretes habere; aurium iudicio valere. – m. sein, s. »Musik verstehen« unter »Musik no. I«.
-
2 Musiker
Musiker, artis musicae peritus (im allg.). – Ist es = Musikant, s. d. – ein berühmter M. sein, in musicis magnā gloriā esse.
-
3 Tonkünstler
Tonkünstler, artis musicae peritus.
См. также в других словарях:
AULOEDI — elegias olim modis temperatas canebant. Plut. de Music. εν ἀρχῇ ἐλεγεῖα μεμελοπονημένα οἱ Αὐλῳδοὶ ἦδοῃ: quemadmodum et in Comoediis cantica auctor ipse vel Poeta componebat, modos autem adhibebat aliquis Musicae artis peritus etc. Dicebantur… … Hofmann J. Lexicon universale